Lilypie Pregnancy tickers

11+6

11+6

21 Ekim 2009 Çarşamba

Cinsiyetimiz Belli Oldu:))

Bugün yine doktorumuzu ziyarette gittik. Ama benim 2 gündür içim kıpır kıpır. 16. haftayız ve bu kontrolde miniğin cinsiyeti gösterirse belli olur diye düşünüyordum. Hatta bugün beni Murat okuldan almaya geldiğinde kalp atışlarım dahi farklıydı. Ayrı bir heyecan ve mutluluk... En önemlisi yaşamımda sevmediğim belirsizlik bitecekti(tabi herşey kekliğin hareketlerine bağlıydı). Doktor öğrenmek isteyip istemediğimizi sordu. Biz mi istemeyeceğiz. Meraktan çatlıyorduk. Sonunda öğrendik ve ERKEKmiş. Çooook mutlu oldum ilk duyduğumda. Hala da mutluyum. Bugün 3lü test için kan verdik. İnşallah sağlıklı ve sıhhatli doğarsın... Özellikle Hakan mutluluktan ne diyeceğini bilemedi. Hep oğlan dayısı olmayı planlıyormuş da:))

25 Eylül 2009 Cuma

İKİLİ TEST İÇİN DOKTORUMUZLA BERABERDİK

Merhaba minik bebeğim,

Bugün ilk defa senin hareketlerini de görünce içimdeki canlının varlığı bana kendini tamamen inandırdı. Cümleleri toparlayamıyorum ama çok mutlu oldum.

Yine koşa koşa doktorumuza gittik. Doktorumuzu kapıda beklerken, dışarı çıktı ve hemen ikili testti değil mi deyip bizi ultrason odasına götürdü. Ya rabbim nasıl bir duyguydu o. Yerinde durmuyor miniğim. Aşırı hareketliydi, kime çekti bilemiyorum ama :) Kalp atışları, boyu, burun kemiği, el parmakları, ayakları hepsi çok normalmiş. Boyu 5,17 mm. Daha çok küçük. Ense kalınlığı 3mm nin altında olması gerekiyormuş. 1mm bizimkisinin de. Doktorumuz maşallah çok sağlıklı dedi. Biz de çok mutlu olduk tabi. Sonra da ikili test için kan verdim. İkili test 11-14. haftalar arası yapılıyormuş. Biz şu an 11+5 iz. Yani 12. haftadayız. Çok mutluyuz hem de çoook. Allahım bozmaz inşallah...

Biraz da bu sürede bebeğimizin yaptıklarından bahsedeyim. Sağolsun 3 aylık süre içerisinde beni hiç üzmedi. Ne midem bulandı, ne istifralarım oldu. Tek olan mide kazınmalarım, uyku isteğim ve biraz da halsizliğim. Bunlar da çok normal. Daha canım birşey de istemedi. Bundan dolayı Murat da rahat tabi:) Tek sıkıntım akşamları olan gaz sancıları. Doktorumuz gayet normal dedi.

Doktorumuz beslenme konusunda haftada 1 balık, hergün 3-4 tane ceviz yememi tavsiye etti. Yiyorum zaten dediğimde "güsel:))" Genel olarak söylediklerini uyguladığımı gördüm. İçim birkez daha rahatladı. Ama kilo konusunda sınırda olduğumu söyledi, çünkü 3kg aldım. İlk üç aylık dönem için sınır gerçekten. Ama hiç bulantı-kusma olmayınca yediklerimin hepsi bende kaldı:) Bundan sonra daha dikkatli kilo alırım ben de. Hergün yumurta tüketmeye çalışıyorum, sütümü içiyorum, peynir, yoğurt yiyorum... Bir de bunlara ek olarak folik asit kullanmayı bıraktım. Elevit isminde bir vitamin verdi doktorum. Bu ilaçta demir, magnezyum, kalsiyum, B,C,D vitaminleri ve daha birçok vitamin varmış. Kısaca bir gebenin ihtiyaç duyacağı tüm vitaminler varmış. Bugün itibariyle de ona başladım. Bakalım heyecanla bekliyoruz. Allah herkesin gönlüne göre versin...

28 Ağustos 2009 Cuma

KALP ATIŞLARINI GÖRDÜM

Geçen Cuma anneannemlere köye gittik. Uzun zamandır hiç köy hayatı yaşamamıştım. Anneannemler de kışın Eskişehir'de oturduklarından dolayı hep orada görüşmüştük. Neyse orada kaldığımız süre içerisinde tamamen doğal bir yaşam sürdük hep beraber. Süt, yoğurt, yumurta, meyve, sebze hepsi ama hepsi doğaldı. Bundan dolayı mıdır, havasından mıdır bilemiyorum burada kaldığımız süre içerisinde midem hiç kazınmadı. Çok şükür bulantı da olmadı. Ancak kilo alıyorum ve dengeli beslenmeye çalışıyorum.
Perşembe günü yani dün kınalı kekliğin kalp atışlarını görebilmek için hastaneye gittik. Çok şükür gayet iyi ve sağlıklı. 7+4 günlük ve 13mm boyunda bizim minik. Büyüyor hem de çok hızlı büyüyor... Bundan sonraki kontrolümüz bir ay sonra.

ultrason resimlerimiz

ultrason resimlerimiz
6+2

MUTLULUK...

Ağustosun ilk haftasında arkadaşlarımızla birlikte Olimpos'ta tatildeydik. İlk gün rafting vardı programda ve mükemmeldi. İkinci gün tüplü dalış yaptık ve deniz altındaki gizemi görme şansına sahip oldum. Üçüncü gün ise 2365m. yükseklikteki Tahtalı Dağı'na çıktık teleferikle. Teleferikten indikten sonra hep birlikte Kemer'e gittik. En sonunda testi aldık buradan. Olimpos'a döndüğümüzde testi yapmak ayrı bir heyecandı. Olamaz böyle birşey ellerim titriyordu. Eveeeet... Bekliyorum ve iki çizgi... Ne anlama geliyordu??? Hamileyim... Ne mi hissettim o an? Aklıma sadece rafting, dalma, teleferik geldi. Basınç değişimleri ve acaba bir zararı olur mu kaygısı. Sonra da fazla pimpirikli olmamam gerektiği konusunda kendimle iç hesaplaşmam. O esnada eşim Murat'a da söyledim ve MUTLULUĞUN RESMİ:))
Akşam yemeği esnasında Harika ve Ümmü de öğrendiler bu güzel haberi. Zaten bir haftadır sigara kokusuna olan tepkilerim yüzünden kızların burnundan getirmiştim, şimdi sorunun ne olduğu anlaşıldı böylece...
Ertesi gün yat turu, sonraki gün kanyoning, olimpos'tan ayrıldığımız gün Antalya ve Alanya'daki geziler ve yine aynı gün Mersin Erdemli'ye gidiş... Oldukça yoğun bir tatil. Bitti mi? Hayır tabiki de Antakya, Adana, Mersin, Silifke derken dağ tepe gezmeye devam ettik. 14 Ağustos'ta ise İzmir'e dönüş... Normal bir dönüş değildi ama, Erdemli'den çıkıp Nevşehir'e oradan da İzmir'e toplam 1150km. yol geldik tabi bir günde...
Dinlenerek geçirdiğimiz hafta sonunun ardından çoook önceden pazartesi günü için aldığımız doktor randevusuna gelmişti sıra. Doktorumuz DEÜ'den Doç. Dr. Serkan Güçlü.
Zamanlama çok iyiydi çünkü Serkan Bey'den bu randevuyu 2 ay önce almıştık. Çoğu kişi hamile kaldıktan sonra talepte bulunuyor ve bebek 3-4 aylık oluyor genelde. Ultrasonda bebeğin 6 hafta 2 günlük olduğu göründü. Apayrı bir heyecandı o an. Kalp atışları için de önümüzdeki hafta tekrar gideceğiz 6+4 te duyuluyormuş en erken.
Salı günü ise ailelere tamamen söyleme vakti gelmişti artık. Annem, babam ve kayınvalidem aynı anda duydular. Kayınvalidem çok çabuk algıladı ve sarılmaya başladı, babam o esnada "acaba niye sarılıyorlar" diye düşünüyormuş, anneme ise "beni tebrik etmeyecek misin?" diye sorduğumda "Murat şaka yapıyor değil mi" dedi. Sonra tabi şenlik havası:)
Şimdilerde ise sadece ne yesem kaygısı oluştu bende. Düzenli beslenen biri olmama karşın şimdi daha da özen göstermem gerekliliğinin farkındayım. Çok fazla uyumam ve midemdeki kazıntıların haricinde çok şükür bir sıkıntımız da yok. İnşallah sıkıntısız da atlatırız bu süreci.
Allah hayırlısını versin bundan sonrasında da... Sağlıkla kavuşmak nasip etsin. Zaman buldukça Kınalı kuzumuzun tüm yaşantısını buradan paylaşacağım sizlerle..